CANNABIS Als er één geneesmiddel is dat de naam "geneesmiddel" eer aandoet, dan is het wel de onvolprezen cannabisplant. Deze plant, die in vele varianten voorkomt (mannelijk/vrouwelijk, indica/sativa/ruderalis, talloze ondersoorten) heeft vele toepassingen. Van industriële hennep kan bijvoorbeeld kleding, brandstof, touw of bouwmaterialen gemaakt worden, terwijl andere soorten weer geschikt zijn als genotsmiddel of antidepressivum. Medicinale cannabis, ook wel mediwiet genoemd, werkt op zoveel verschillende manieren goed voor het lichaam dat het feitelijk als eerste opgeschreven zou moeten worden op elk doktersrecept. En dat gebeurde vroeger ook, want dit kruid is door de geschiedenis heen altijd een trouwe metgezel geweest voor de mens (ref.). Zelfs in graven van duizenden jaren oud is al cannabis aangetroffen (ref.). Naar schatting bevatte minstens 60% van alle medicijnen cannabis, omdat het bij zoveel verschillende kwalen hielp (ref.). Tot aan de jaren '30 van de vorige eeuw, toen een groep machtige grootindustriëlen en lobbyisten in Amerika het bij de overheid voor elkaar kregen dat de plant voortaan als "drug" beschouwd moest worden (ref.). Er werden demonisatiecampagnes met bangmakende films als "Reefer Madness" (ref.) gelanceerd om de publieke opinie over cannabis negatief te beïnvloeden. Er werd zelfs een nieuwe naam voor cannabis verzonnen: "marijuana", een samenvoeging van de Spaanse namen "Maria" en "Juan", vanwege het wantrouwen dat veel Amerikanen hadden jegens hun zuiderburen, de Mexicanen. Het angstprogramma werkte goed, want nadat cannabis in de VS verboden werd, volgden andere landen snel. In de jaren daarna leed de plant een noodlijdend bestaan. Aangezien hij erg taai is, bijna overal kan groeien en binnen een paar maanden een paar meter hoog kan worden, slaagden de overheden er echter nooit in om hem helemaal uit te roeien. Nieuwe kans voor cannabis En maar goed ook, want vooral sinds de komst van het internet ontdekken veel mensen de heilzame werking van cannabis opnieuw, en gaan ze liever aan de slag met dit natuurproduct dan hun heil te zoeken in de chemische/synthetische medicijnen die gepromoot worden door de farmaceutische industrie. Vandaar dat de farma cannabis ook ziet als volksvijand nummer 1 die koste wat het kost buiten de deur gehouden moet worden (ref.). Hierbij worden allerlei bedenkelijke trucs toegepast. Zo blijft het medisch establishment in de VS cannabis halsstarrig kwalificeren als een "klasse 1-drug die net zo gevaarlijk is als heroïne" die bovendien "geen bewezen medicinale werking heeft" (ref.), ook al hebben tientallen wetenschappelijke studies die werking al aangetoond (ref.). Dat wordt nota bene zelfs toegegeven op Cancer.gov, de website van de Amerikaanse overheid over kanker. Daar staat te lezen dat cannabis niet alleen allerlei tumorverkleinende effecten heeft, maar ook misselijkheid tegengaat, pijn verzacht, eetlust opwekt, enz. (ref.). De overheid daar spreekt zichzelf dus gewoon tegen op dit punt. Sterker nog, de Amerikaanse overheid is zelf eigenaar van een patent op de toepassing van medicinale cannabis bij o.a. Alzheimer en Parkinson (ref.). "Als arts ben ik van nature op mijn hoede als er van een geneesmiddel beweerd wordt dat het overal tegen zou helpen. Wondermiddeltjes, slangenolie en allerlei dure rages, je ziet ze komen en gaan. Er wordt van alles geroepen, maar bijna zonder wetenschappelijke of klinische bewijzen die dat ondersteunen. Als ik het therapeutisch potentieel van cannabis onderzoek, vind ik echter geen gebrek aan bewijs. Integendeel, dan tref ik een explosie van wetenschappelijk onderzoek aan die dat bevestigt. Meer bewijs zelfs dan men vindt voor sommige van de meest gebruikte conventionele therapieën." - Dustin Sulak, Amerikaans osteopathisch arts (ref.) In Nederland gaat het er niet veel anders aan toe. Hier werden begin 2017 duizenden mediwietgebruikers benadeeld toen de zorgverzekeraars opeens besloten om medicinale cannabis niet meer te vergoeden, omdat de werking ervan volgens het Zorginstituut Nederland bij nader inzien toch "niet bewezen" was (ref.). Het Ministerie van Volksgezondheid en minister Edith Schippers ondersteunden deze conclusie, wat vreemd was, aangezien hun eigen Cannabisbureau juist stelt dat de werking wél bewezen is (ref.).
Fragment uit de folder "Medicinale Cannabis brochure voor artsen en apothekers (PDF | 189kB)" van het Cannabisbureau, onderdeel van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (ref.). Hier wordt gesteld dat er "voldoende wetenschappelijke gegevens beschikbaar zijn die aantonen dat medicinale cannabis werkzaam is bij o.a. chronische pijn, misselijkheid en glaucoom" Al snel bleek dat de conclusies van het Zorginstituut Nederland niet gebaseerd waren op de natuurlijke cannabisplant, maar op synthetische cannabis (ref.). Dat is een stof zonder energetische werking die alleen qua uiterlijk wat op de natuurlijke variant lijkt. De farma probeert al jaren om de werkzame moleculen uit cannabis, cannabinoïden geheten, om te zetten in kunstmatige stofjes die gepatenteerd kunnen worden. Tot hun frustratie blijkt dit echter nogal lastig te zijn, omdat de speciale cannabinoïdereceptoren op onze cellen (ref.) tot nu toe niets moeten hebben van die fop-cannabinoïden. Ze reageren er erg slecht op. In 2016 viel er in Frankrijk zelfs een dode bij een onderzoek naar synthetische cannabis (ref.). De Universiteit van Toronto in Canada deed in 2014 onderzoek naar de ogenschijnlijke weerzin van het (medisch) establishment om cannabis te accepteren als medicijn, ondanks de overvloed aan wetenschappelijk bewijs. De conclusie luidde, niet geheel verrassend, dat "het negeren van cannabis als geneesmiddel niet als een wetenschappelijke kwestie beschouwd moet worden, maar als een politieke" (ref.). Gevraagd naar de discrepantie tussen de standpunten van het Cannabisbureau en Zorginstituut, nota bene beide onderdeel van het Ministerie van VWS, liet het Cannabisbureau ons weten het niet als een probleem te zien dat "beide organisaties van mening verschillen". Op onze vraag waarom het Cannabisbureau zich niet heeft laten horen in het maatschappelijk debat dat op gang kwam na de discutable beslissing van het Zorginstuut, waar duizenden medicinale cannabisgebruikers de dupe van werden, werd niet gereageerd. Ook op onze vraag of zij wisten dat het Zorginstuut haar beslissing nam op basis van onderzoek naar synthetische cannabis en daarbij de honderden positieve onderzoeken naar natuurlijke cannabis die gewoon te vinden zijn op het medisch-wetenschappelijke platform PubMed negeerde, werd niet ingegaan door het Cannabisbureau. Volksbeweging Gelukkig laat een volksbeweging als deze zich niet zo makkelijk stoppen, en zo wordt er in talloze Nederlandse achtertuintjes inmiddels weer volop wiet gekweekt en verwerkt tot makkelijk te gebruiken huismiddelen zoals wietolie, wietzetpillen en wietcrème. Eén plant levert doorgaans genoeg olie op voor een patiënt om minimaal een jaar mee vooruit te kunnen. Het Nederlandse gedoogbeleid bepaalt dat dit tot vijf planten in principe onbestraft blijft, ongeacht de grootte. Er zijn echter ook rechters die minder tolerant zijn en je toch een strafblad geven (geen boete of celstraf). Dit verschilt dus per hof, vreemd genoeg. Als je vooraf wilt weten waar je aan toe bent, valt het dus aan te raden om hierover eerst even wat informatie in te winnen bij jou in de buurt. Aangetroffen wietplanten worden vrijwel overal in Nederland wél in beslag genomen door de politie. Voor wie niet kan of wil doe-het-zelven zijn wietmedicijnen eenvoudig op internet te vinden (ref.). Voor automobilisten is het minder raadzaam om mediwietproducten te gaan gebruiken. Niet omdat cannabis de rijvaardigheid negatief beïnvloedt (mensen met THC in hun bloed gaan doorgaans eerder voorzichtiger rijden dan roekelozer), maar omdat de overheid een positieve uitslag bij bloed- en speekseltesten gelijkgesteld heeft aan alcohol. De straffen kunnen dan niet mals zijn. Aangezien cannabinoïden soms langer dan een dag traceerbaar blijven, kan verkeersdeelname dan dus een risico vormen. Endocannabinoïde systeem De helende werking van cannabis vindt op verschillende manieren plaats. Ten eerste is het een goede ontgifter. Ontgiftende middelen ontdoen het lichaam van toxines die soms al jarenlang opgeslagen liggen. Als deze verdwijnen, gaan o.a. onze klieren, stofwisseling en afweersysteem vaak weer beter werken, met een algehele verbetering van de gezondheid tot gevolg. Daarnaast sluiten de cannabinoïden van de plant (ook wel fytocannabinoïden genoemd) naadloos aan op ons eigen endocannabinoïde systeem (ref.). Dit inwendige systeem, dat pas begin jaren '90 ontdekt werd, blijkt allerlei processen in ons lichaam te coördineren en aan te sturen via lichaamseigen cannabinoïden. Niet alleen bij mensen, maar ook bij dieren. Je zou het kunnen zien als de controlekamer van waaruit alle acties in gang gezet worden die nodig zijn om ons lichaam in homeostase (balans) te houden. Daaronder vallen o.a.:
De cannabinoïden werken hierbij als neurotransmitters; ze laten al die processen beter met elkaar communiceren. Vaak gebeurt dit in eendrachtige samenwerking met inwendige bacteriën, vooral in de darmen (ref.). Bij een ongezonde leefstijl kan het endocannabinoïde systeem verzwakt raken. Dan is het niet meer in staat om alles nog even goed te laten werken. Er kan chronische pijn ontstaan, slapeloosheid, psychische problemen, ontstekingen, ziektes en andere klachten. Er wordt in dit opzicht soms zelfs al gesproken van een "cannabinoïden-tekort" (ref.). Fytocannabinoïden kunnen in zulke gevallen voor verlichting zorgen (ref.). Dat werkt via de cannabinoïdereceptoren die op veel celtypen in ons lichaam te vinden zijn, zoals op hersen-, zenuw- en afweercellen. Deze receptoren zijn onder meer betrokken bij de gezondheid van de cel zelf. Hoewel kankercellen er bekend om staan zich af te sluiten van signalen uit hun omgeving, blijven hun cannabinoïdereceptoren wel altijd actief. Daarom zijn cannabinoïden zo goed in staat om kankerachtig gedrag te beteugelen (ref.). "Bijna alle geneesmiddelen hebben toxische, mogelijk dodelijke effecten. Maar marihuana is niet zo'n substantie. Er is geen vermelding in de uitgebreide medische literatuur waarin een bewezen, gedocumenteerde door cannabis geïnduceerde fataliteit wordt beschreven ... In strikt medische bewoordingen is marihuana veel veiliger dan veel voedingsmiddelen die we gewoonlijk gebruiken ... Marihuana, in zijn natuurlijke vorm, is een van de veiligste therapeutisch actieve stoffen die bekend is aan de mens." - Francis L. Young, jurist voor de Amerikaanse DEA, aan het slot van een hoorzitting in 1998 om de drugsclassificatie van cannabis bij te stellen (een advies dat niet opgevolgd werd door de overheid) (ref.) Aangezien endocannabinoïden bij zoveel lichaamsfuncties betrokken zijn, is de lijst van aandoeningen waarbij de werkzaamheid van cannabis vastgesteld is enorm: diabetes, MS, reuma, chronische ontstekingen, epilepsie, kanker, depressie, fibromyalgie, de ziekte van Lyme, ALS, astma, de Ziekte van Crohn, COPD, ga zo maar door (ref.). Daarom wordt het in de volksmond ook wel een "wondermiddel" genoemd. Met name over de cannabinoïden THC en CBD zijn de succesverhalen inmiddels niet meer aan te slepen (ref.). Bij kanker zet THC o.a. de kankercellen ertoe aan om af te sterven (of terug te keren naar hun oude differentiatie (ref.)), het stopt de ongebreidelde celdeling en verhindert de adervorming in tumoren (angiogenese) (ref.). THC heeft een helend effect laten zien bij vrijwel elke kankersoort, zoals hersen-, borst-, prostaat-, long-, schildklier-, darm- en huidkanker, hypofysetumoren en leukemie (ref.). CBD ondersteunt THC hierin en heeft ook tal van andere heilzame werkingen (ref.). Er bestaan meer dan 110 verschillende cannabinoïden. Veel daarvan hebben wel een bepaalde therapeutische werking, maar nog lang niet alles is goed onderzocht (ref.). Dat geldt ook voor de meer dan 400 andere stofjes waar de cannabisplant vol mee zit, zoals terpenen. Van terpenen is bijvoorbeeld bekend dat ze rustgevend, anti-depressief en angstverminderend kunnen werken. Ze zorgen trouwens ook voor de specifieke geur van de cannabisplant (ref.). Al deze stofjes hebben vaak een bepaalde synergie met elkaar, waardoor ze elkaars therapeutische werking aanvullen en versterken. Daarom is het ook geen goed idee om te proberen om deze stofjes te isoleren en tot pillen te verwerken, zoals de industrie wil. De farma probeert de holistische werking van de cannabisplant en het endocannabinoïde systeem juist zoveel mogelijk buiten de farmawetenschap te houden. Hoewel het bestaan van het endocannabinoïde systeem al bijna drie decennia lang bekend is, is er ten tijde van dit schrijven (maart 2018) nog niet eens een Nederlandse Wikipedia-pagina over (wel een Engelse). Het pure natuurproduct cannabis lijkt volmaakt te zijn zoals het is, het medische systeem zou zich beter kunnen toeleggen op het vinden van de juiste plant/ziekte-combinaties en het verfijnen van de extractieprocessen. "Wanneer er Olympische Spelen gehouden zouden worden voor planten, dan zouden alle medailles terecht komen bij de plantenfamilie Cannabis." - Johan Oldenkamp, onafhankelijk onderzoeker (ref.)
Overdosis onmogelijk Een pluspunt van (fyto-)cannabinoïden voor de patiënt is dat je er geen overdosis van kunt nemen. Het lichaam gebruikt simpelweg wat het nodig heeft, en negeert de rest. Dit i.t.t. tot allerlei chemische stofjes in reguliere medicijnen die vaak schadelijk zijn bij overmatig gebruik. Een andere prettige bijkomstigheid voor veel patiënten die wietmedicijnen proberen is dat ze meerdere farmaceutische medicijnen die ze voorheen gebruikten, aan de kant kunnen schuiven (ref.). Aangezien veel farmaproducten zo ontworpen worden dat ze bepaalde bijwerkingen hebben waar dan weer andere farmaproducten tegen nodig zijn, eindigen veel patiënten met een heel rijtje aan medicijnen voor hun neus. Daarbij moeten ze soms ingewikkelde innameschema's volgen waar ze bijna heel de dag om moeten denken. Mensen die wietmedicijnen gaan gebruiken, kunnen de farmaproducten vaak één voor één weghalen uit dit rijtje, simpelweg omdat ze geen last meer hebben van die kwaal. Zo gebruiken ze uiteindelijk vaak alleen nog maar hun wietmedicijn. Mensen die nog wel bepaalde reguliere medicijnen erbij moeten/willen blijven gebruiken, vragen zich soms af of dit wel te combineren is met bijvoorbeeld wietolie. De praktijk leert uit dat dit inderdaad zo is. De reden hiervoor is waarschijnlijk dat wietmedicijnen als enige het eigen endocannabinoïde systeem ondersteunen, waardoor ze andere medicijnen (die meestal een allopathische werking hebben) niet in de wielen rijden. Sommige mensen denken dat cannabis schadelijk is voor de hersenen, waardoor je meer kans loopt op bijv. psychoses, schizofrenie, depressie, geheugenverlies en andere geestelijke problemen. Dit is echter nog nooit wetenschappelijk aangetoond (ref.). Het klopt wel dat mensen die veel blowen soms last krijgen zulke aandoeningen. Maar dit is vermoedelijk te wijten aan het feit dat ze bespoten wiet gebruiken en dus iedere keer dat ze een joint opsteken, het gif van de bestrijdingsmiddelen binnenkrijgen. Volgens Arno Hazekamp, moleculair bioloog en cannabisonderzoeker, zijn deze problemen namelijk bekende symptomen van overmatige gifinname (ref.). Zelf proberen Je kunt bij cannabis zelf uitproberen wat de ideale hoeveelheid THC en/of CBD is. Dat is voor iedereen anders. De juiste dosis en combinatie van cannabinoïden is niet afhankelijk van leeftijd, gewicht, geslacht of aandoening, zo is in de praktijk gebleken. "Je kunt van tevoren niets zeggen over de benodigde hoeveelheid wietolie bij mensen. Ik heb grote mannen plat zien gaan van één druppeltje, terwijl ik oma's van 75 zonder problemen vijf druppels weg heb zien stouwen." - Wernard Bruining, Stichting Mediwiet Dit geldt ook voor de grens van high worden, ook die verschilt per persoon. Je ervaart vanzelf bij hoeveel THC je de eerste signalen van een roes begint te voelen. Dat kan zich uiten in bijvoorbeeld tintelingen, een veranderende zintuiglijke waarneming, hallucinaties, een droge mond of een warm gevoel. Je merkt dat er iets vreemds aan de hand is. Zo'n roes is verder ongevaarlijk, na een paar uur is hij weer voorbij. Zodra je je grens van high worden weet, kun je daar voortaan onder blijven en kan cannabis een goed middel zijn om dagelijks te gebruiken bij de behandeling en voorkoming van gezondheidsproblemen. Wietolie
Het populairste wietmedicijn op dit moment is wietolie, ook wel cannabisolie of hennepolie genoemd (niet te verwarren met hennepzaadolie). Wietolie werd in de jaren '90 (her-)ontdekt door de Canadees Rick Simpson. Hij liep al jarenlang rond met hevige migraine ten gevolge van een auto-ongeluk en kreeg daarnaast huidkanker. Niets hielp, dus besloot hij op een dag om maar eens een extract te trekken van de cannabisplanten in zijn tuin. Hij had wel eens gehoord dat extracten en essentiële oliën soms geneeskrachtig kunnen werken, en ook dat de cannabisplant helende eigenschappen bevat. Dus besloot hij één en ander maar eens met elkaar te combineren. Tot zijn eigen verbazing verdwenen zijn klachten in no time. De tumor die naast zijn neus groeide, waar hij een pleister met wat wietolie op geplakt had, was na vier dagen zelfs helemaal weg. Hij besloot zijn vondst ook op zieke mensen uit zijn woonplaats uit te proberen. Daar bleek de behandeling al even succesvol. Hij nam contact op met de medische autoriteiten in zijn land, maar in plaats van zijn ontdekking te verwelkomen en verder te onderzoeken, ondervond hij alleen maar tegenwerking. Hij werd zelfs voor de rechter gesleept, wegens "drugshandel" en omdat hij zonder vergunning mensen aan het genezen was (ref.). Gefrustreerd over deze gang van zaken besloot hij een film te maken, "Run from the Cure" ("Wegrennen van het Geneesmiddel", een woordspeling op de vele "Run for the Cure"-evenementen die in de VS en Canada gehouden worden: hardloopwedstrijden om geld voor kankeronderzoek in te zamelen). Deze film werd een doorslaand succes en is inmiddels al miljoenen keren bekeken op YouTube.
Deelnemers aan een "Run for the Cure"-evenement in Canada. Als ze eens wisten... Tegenwoordig is Rick Simpson geëmigreerd naar Kroatië en woont hij over heel de wereld manifestaties bij om wiet(-medicijnen) gelegaliseerd te krijgen. De erkenningsgolf van cannabis als eersteklas geneesmiddel die momenteel wereldwijd plaatsvindt, mag dan ook mede op zijn conto geschreven worden. Als erkenning voor zijn pionierswerk wordt wietolie ook wel "RSO" genoemd: Rick Simpson Oil. "Cannabisolie, OMG... Dat is echt verbazingwekkend. Het is geweldig. Wat ik niet meegemaakt heb...tongkanker die compleet genas, lymfomen, leukemieën, borstkanker, darmkanker, noem maar op. Cannabisolie zou standaard onderdeel moeten zijn van iedere kankerbehandeling. Het is gewoon verbazingwekkend." - Valerie Warwick, voormalig oncologieverpleegkundige (ref.) Extractie en gebruik van de olie De cannabinoïden bevinden zich in de kleine harskliertjes van de plant, ook wel trichomen geheten. Die zijn vooral op de toppen en de hoogste bladeren te vinden. Vrouwelijke cannabisplanten ontwikkelen deze trichomen als ze rijp worden. Dat geldt voor iedere cannabissoort, dus inclusief het stugge hennep. Olie van de hennepplant bevat nauwelijks THC, maar wel CBD en andere gezonde cannabinoïden (ref.). Er bestaan verschillende extractiemethoden om de olie (hars) uit die trichomen te halen. De meeste mensen gebruiken alcohol, maar je kunt er ook zuurstof of gas voor gebruiken, bijvoorbeeld butaangas of Dexso-gas. Er zijn tal van gebruiksaanwijzingen op internet te vinden. Afhankelijk van de extractiemethode ziet pure wietolie eruit als een dikke substantie, in kleur variërend van helder goudkleurig tot donkergroen (bijna zwart). Als de olie geëxtraheerd is, verhitten de meeste oliemakers het nog even. Verhitten, ook wel decarboxyleren genoemd, is namelijk nodig om de oorspronkelijke THCA-moleculen in de plant om te zetten in THC. Hetzelfde geldt voor CBDA, dat CBD wordt (ref.). Langdurig drogen heeft hetzelfde effect. Onverhitte THCA en CBDA hebben ook geneeskrachtige eigenschappen (en bovendien word je niet high van THCA), maar voor de zwaardere aandoeningen zoals kanker lijkt THC toch het beste te werken. Je kunt de olie onverdund gebruiken, maar die dikke pasta is vrij moeilijk te doseren. Daarom wordt het meestal vermengd met olijfolie of hennepzaadolie, meestal in een verhouding van ongeveer 1:4. Zo wordt het druppelbaar en dus makkelijker doseerbaar. Vaak helpt het goed om de cannabinoïden zo dicht mogelijk bij de plek des onheils in het lichaam aan te brengen. Als je last van huidkanker hebt, kun je de olie bijvoorbeeld met wat kokosolie vermengen en dat als een zalf op de tumor smeren. Sommige oliemakers bieden ook kant-en-klare wietcrème aan. Wietolie is lang houdbaar, het bederft nauwelijks. Rick Simpson zelf adviseert een houdbaarheid van twee jaar, maar we zijn nog nooit verhalen over bedorven wietolie tegengekomen. CBD en THC CBD (cannabidiol) is een mildere cannabinoïde dan THC en heeft geen geestverruimende werking. Je wordt er dus niet stoned van. CBD-olie is dan ook gewoon legaal, je kunt het al op veel plaatsen kopen, bijvoorbeeld online of in natuurwinkels of drogisterijen. Let er wel op dat er ook echt natuurlijke CBD in zit (ref.), want CBD-olie wordt steeds vaker uit gesynthetiseerde CBD-moleculen gemaakt. Dat is goedkoper om te fabriceren, omdat er geen plant aan te pas komt. Maar zoals gezegd is de werking van dit soort zogenaamde "natuur-identieke" stoffen vaak twijfelachtig. THC (tetrahydrocannabinol) is het stofje dat zorgt voor de bekende geestverruimende werking van wiet. Coffeeshops mogen geen wiet met meer dan 15% THC verkopen, dat wordt door de overheid als "harddrugs" beschouwd. Kleinschalig bezit en gebruik ervan wordt echter wel gedoogd. Je kunt Moeder Natuur enig gevoel voor humor niet ontzeggen, want deze cannabinoïde THC, de enige waar je high van kunt worden, is nou net ook de meest geneeskrachtige van alle cannabinoïden. Het vergt dus wat handigheid om er goed mee om te leren gaan. Een voordeel is wel dat er meerdere manieren zijn om cannabinoïden in te nemen, waaronder enkele waar je niet high van wordt. Als je kanker in de lagere regionen hebt, bijvoorbeeld darm-, anus-, prostaat-, weke delen- of baarmoederhalskanker, kun je wietzetpillen maken (ref.) of kopen en die rectaal innemen. Van wietzetpillen word je niet high, evenmin als van wietzalf die je op je huid smeert, bijvoorbeeld bij huidkanker. Als je meer algemene klachten hebt, zoals ontstekingsziekten, depressie of slapeloosheid, kun je de olie het best oraal innemen, zodat het bloed de cannabinoïden naar alle uithoeken van het lichaam vervoert. Verder kun je de plant als rauwkost opeten, je kunt er met een sterke juicer sap van maken, je kunt de THC via een vaporizer of e-smoker verdampen en inademen, je kunt er (voor de gevorderden onder ons) allerlei wietsnacks zoals "shatter" en "wax" van maken (ref.), noem maar op. Van orale inname of via de longen word je wel high. Blowen is een slechte manier om medicinale wiet te gebruiken, want daarbij vervliegt er veel kostbare THC in de lucht. Bovendien kan blowen verslavend werken, i.t.t. de andere manieren. Verdunde wietolie met 15-20% THC is tot nu toe de meest populaire manier gebleken voor allerlei medicinale doeleinden. Dat is goed doseerbaar, het werkt snel en blijft vaak wel langer dan een dag werkzaam in het bloed. Dat is dus veel langer dan het eventuele high-effect, dat hooguit een paar uur duurt. Hoe snel je iets merkt van de cannabinoïden hangt af van de manier waarop je ze inneemt. Als je een vaporizer gebruikt, merk je vaak binnen een paar minuten al effect. Als de de plant opeet of juicet, kan het meer dan een uur duren voordat je wat voelt. Van zetpillen merk je zoals gezegd meestal helemaal niets (ref.). Als de wietolie van de ene aanbieder onverhoopt geen soelaas biedt bij je klachten, doe je er verstandig aan om ook nog de olie van één of meerdere andere oliemakers te proberen. Hoewel THC de hoofdmoot vormt voor vrijwel elke wietolie, kan de algehele samenstelling van cannabinoïden en terpenen verschillen per aanbieder. Er bestaan immers duizenden soorten cannabis, waarvan er vele geschikt zijn om medicinale olie van te maken. Dat verschil in samenstelling kan soms net de doorslag geven of een bepaalde olie succesvol is bij de aanpak van een bepaalde kankersoort of niet. Hier wordt momenteel veel onderzoek naar gedaan in Israël, één van de weinige landen waar de autoriteiten geen enkele beperking opgelegd hebben aan de wetenschap in het onderzoek naar de medicinale toepassing van cannabis. "Ik slikte de cannabisolie niet alleen, ik smeerde het ook op twee plekken van huidkanker bij mijn sleutelbeen. Binnen 48 uur was de eerste verandering al zichtbaar en binnen één week waren de twee vlekken compleet verdwenen. Opgetogen ging ik verder met de behandeling, hopend dat het ook de andere kanker in mijn lichaam zou vernietigen. Niets had me kunnen voorbereiden op wat er zou volgen. Op 20 september 2012, zag ik mijn specialist/chirurg voor het eerst in zes maanden tijd. Hij onderzocht me eerst een keer, toen een tweede keer en een derde keer. Mijn hart ging zo tekeer dat ik het in mijn hoofd hoorde bonzen. En toen kwam het nieuws waar ik niet eens van had durven dromen. “Het is weg! Ik kan niets van kanker meer vinden. Als de littekens er niet zaten had ik nooit geweten dat je ooit kanker had.” Ik trilde en keek mijn arts vol ongeloof aan. Tranen rolde over mijn wangen, ik omhelsde hem en fluisterde “dank u, dank u”. Hij keek me aan en zei: “Nee, dank U! Je hebt dit zelf gedaan, jij hebt het gedaan Corrie! Je flikte het!” Ja, inderdaad, ik flikte het." - Corrie Yelland genas zichzelf met wietolie van uitgezaaide darmkanker (ref.) Gebruiksaanwijzing De meeste mensen met ernstige klachten zoals kanker, chronische pijn, slapeloosheid, fibromyalgie, diabetes, Lyme, MS, Alzheimer en Parkinson kiezen voor verdunde wietolie, die ze druppelen met een pipetje. De gebruiksaanwijzing is niet moeilijk: op de eerste dag neem je één druppeltje onder de tong. Dat laat je daar een paar minuten zitten, dan is het druppeltje vaak al door de mond opgenomen. Soms proef je er zelfs niet eens iets van. Het is wel belangrijk dat je de eerste keer niet méér dan één druppeltje neemt, want voor sommige mensen kan de eerste kennismaking met cannabis behoorlijk heftig zijn als ze te hard van stapel lopen. Duizeligheid, paniekgevoelens, waanbeelden, verwarring...en dat dan een paar uur lang. Dat zijn wel uitzonderingsgevallen, en uiteindelijk verdwijnen deze verschijnselen ook altijd weer. Maar dat geeft wel aan hoe belangrijk het is om rustig te beginnen. Sommige mensen hebben aan één druppeltje per keer genoeg om hun aandoening onder controle te krijgen of er zelfs van te genezen. Na het opbouwen van de dosis in de eerste dagen werkt het vaak goed om steeds om de 4-5 uur een paar druppeltjes te nemen, indien nodig. Mocht je toch in een ongewenste roes belanden, dan kun je er het beste wat CBD-olie bij innemen. Want hoewel CBD en THC elkaars werking in het lichaam vaak versterken en veel patiënten beide oliën naar eigen wens combineren, onderdrukt CBD ook de roes van THC. Een beetje suiker heeft hetzelfde effect. Veel mensen nemen een grotere dosis THC-olie in voor het slapen gaan. Want als je slaapt, merk je niets van een roes. Sterker nog, de cannabinoïden helpen je vaak om lekker te slapen. Tegen de tijd dat je wakker wordt, is de eventuele roes allang weer voorbij. Beginnende wietoliegebruikers ervaren vaak dat het net lijkt alsof de cannabinoïden regelrecht naar het probleemgebied in het lichaam gaan. Of dat nou artrose in de knieën, wratten op de handen of hoofdpijn is. Dat komt waarschijnlijk doordat de signaaluitwisseling van de cellen in dat probleemgebied eerst niet optimaal meer verliep, maar dankzij de cannabinoïden van buitenaf weer hersteld wordt.
Twee CT-scans van de lever van John Post, een Nederlandse (voormalig) kankerpatiënt bij wie een niet veel voorkomende vorm van kanker genaamd Neuro Endocrien Carcinoom vastgesteld werd, of kortweg NEC (ref.). In plaats van de conventionele weg koos hij voor wietolie. Rechts zijn de uitzaaiingen in de lever te zien (dat zijn de donkere plekken). Links is te zien hoe de lever na 5 weken wietoliegebruik weer bijna helemaal schoon is Twijfelende dokters
Hoewel er waarschijnlijk geen mens op Aarde is voor wie cannabis helemaal niets positiefs kan betekenen, zijn veel (huis-)artsen helaas nog niet zover dat ze het middel omarmen. Dat komt voornamelijk omdat het voor hen vaak ook allemaal nieuwe materie is. En omdat ze liever binnen de geldende protocollen blijven. Door de manier waarop het medische systeem opgezet is, leren ze er tijdens hun studie medicijnen op de universiteit niets over, in vakbladen staat er bijna nooit iets over en ook op opfriscursussen komt het niet aan bod. Sommige artsen stellen zich daarom op het standpunt: als het echt zou werken, zou ik het wel weten. Ze realiseren zich niet hoe geconditioneerd ze onderwezen zijn en dat alles wat op natuurlijke behandelmethoden gebaseerd is (lees: geen verdienmodel voor de farma oplevert) doelbewust zoveel mogelijk van ze weggehouden is. Signalen dat ze zich mogelijk op het verkeerde spoor bevinden en dat natuurlijke middelen zoals wietolie vaak juist veel beter werken, worden vervolgens liever genegeerd of afgedaan als "anekdotisch bewijs". Ergens valt dat misschien ook wel te begrijpen, want medici - vooral specialisten zoals oncologen - hebben vaak hun hele carrière opgebouwd in de overtuiging dat de huidige westerse methode de juiste is. Geen mens vindt het leuk om te overwegen dat hij het al die tijd wel eens bij het verkeerde eind gehad zou kunnen hebben. Artsen zijn tenslotte ook maar mensen. Je kunt als patiënt altijd zelf de afweging maken of je je arts wilt betrekken bij het feit dat je wietmedicijnen wilt gaan gebruiken. Veel mensen vinden dit echter wel een fijn idee, omdat ze al jarenlang een goede relatie hebben met hun dokter en hem/haar graag op de hoogte houden van hun vorderingen. In dat geval is het een goed idee om zelf ook enigszins beslagen ten ijs te komen. Van een paar avondjes zelfstudie word je vaak al heel wat wijzer. Lees bijvoorbeeld de ervaringen van andere patiënten met dit middel (ref.) of bekijk ze op YouTube. Of kijk eens op de medische database PubMed waar tal van goede studies over cannabinoïden te vinden zijn. Ook contact leggen met andere mediwietgebruikers, bijvoorbeeld op Facebook waar al heel wat wietolie-groepen te vinden zijn, kan erg helpen. Op deze manier kun jij niet alleen advies krijgen van je arts, maar kan hij of zij misschien ook nog wat leren van jou. En dat is uiteindelijk alleen maar goed voor iedereen, toch? Sommige patiënten willen hun wietmedicijn graag op recept krijgen van hun arts. Hoewel de groeiende bewustwording over dit middel ervoor gezorgd heeft dat sommige huisartsen hier inmiddels wel toe bereid zijn (ref.), blijft dit toch nog een lastig punt. Apotheken mogen immers geen krachtige wietmiddelen verstrekken, gezien het "harddrugs"-label van de overheid. Daarnaast wordt de door de staat aangeleverde cannabis ook nog eens bestraald en vervolgens vaak vermalen tot een krachteloos poeder. Klachten van medicinale cannabisgebruikers hierover (ref.) vinden tot nu toe geen gehoor in de politiek (ref.). Bovendien vergoeden de zorgverzekeraars, zoals gezegd, de mediwiet ook niet meer en zijn wietmiddelen van de apotheek doorgaans veel duurder dan die van particuliere oliemakers.
Doe-het-zelven Zelf wietplanten kweken en olie maken is de goedkoopste en vaak ook de leukste manier om eraan te komen. In principe is iedere cannabissoort die gebruikt wordt voor wiet om mee te blowen ook geschikt om olie van te maken. Daar zit immers veel THC in. Je hebt vrouwelijke planten nodig, want de mannelijke krijgen geen toppen. Rick Simpson zelf raadt voor wietolie tegen ziektes zoals kanker altijd indica-planten aan. Want die hebben een verzachtend effect, waardoor het lichaam tot rust komt. Sativa-planten hebben meer een opwekkend effect. "Voor goede wietolie moet je de zwaar verzadigde indica-varianten hebben. Zo krijg je het beste medicijn. Iedere soort cannabis heeft z'n eigen genezende eigenschappen. Als je de extracten van al die soorten door elkaar mengt, krijg je een soort wondermiddel dat alles geneest." - Rick Simpson, de ontdekker van wietolie (in de moderne tijd) (ref.) De zaden kun je gewoon online kopen. Een zaadje dat je in mei in de grond stopt is vaak in september/oktober al oogstrijp. Let er wel op dat je je planten niet bespuit met insecticiden, want dat gif komt dan uiteindelijk ook geconcentreerd in je olie terecht, en dat wil je natuurlijk niet. Daarom is de meeste coffeeshopwiet niet geschikt om olie van te maken. Coffeeshops verkopen sowieso ook geen wietolie. Wie geen tuin of geen tijd heeft om zelf te kweken, kan terecht bij allerlei initiatieven die ontstaan zijn om patiënten die het nodig hebben, aan wietmedicijnen te helpen (ref.). De prijs kan variëren per oliemaker, maar ligt meestal rond zo'n 30 euro per flesje van 5 ml met 20% THC. De flesjes worden vaak opgestuurd per post. Veilig Wietmedicijnen zijn de afgelopen jaren een veilig geneesmiddel gebleken. Het is te gebruiken in combinatie met vrijwel alle andere medicijnen en behandelingen (zelfs chemo, als je daarvoor kiest bij kanker) en kent afgezien van een eventuele roes vrijwel geen bijwerkingen (ref.). Je kunt er ook niet verslaafd aan raken. Het enige waar mensen nog wel eens tegenaan willen lopen is dat cannabinoïden zoals eerder gezegd ook een ontgiftend effect hebben op het lichaam. Als je net met de olie begint, kun je daarom last krijgen van diarree, koorts, overmatig zweten of misselijkheid. Want het gif dat loskomt uit je weefsels en organen moet eerst je lymfestelsel en bloedbaan weer in voordat het afgevoerd kan worden. Daarom geldt ook om deze reden: begin altijd rustig aan, zodat je je reinigingsorganen (o.a. nieren, lever en lymfeklieren) niet overbelast. Uiteindelijk is ontgiften alleen maar goed, en meestal verdwijnen deze bijwerkingen binnen twee weken weer. Een bijverschijnsel dat regelmatig gerapporteerd wordt door mensen die wietolie gebruiken als slaapmiddel is dat ze hun dromen minder goed kunnen herinneren als ze wakker worden. Dat komt doordat je door de cannabinoïden langer en dieper slaapt en minder REM-slaap hebt. De REM-fase is de fase waarin je droomt (ref.). Wel een wondermiddel, geen toverdrank Hoewel cannabis naar onze bevindingen zonder meer als één van de meest veelzijdige geneesmiddelen beschouwd mag worden, geldt ook voor dit middel weer de universele regel die voor iedere andere reguliere of alternatieve kankerbehandeling ook geldt. En dat is dat als de behandeling de oorzaak niet adresseert, het weinig uit zal halen. Natuurlijk zul je hoe dan ook profiteren van de positieve gezondheidsaspecten van de cannabisplant. Maar als de oorzaak van jouw tumor bijvoorbeeld een psychisch/spirituele is, zoals een conflict in de familie of het verlies van een dierbare, kun je wietolie slikken wat je wilt, maar daarmee zal het probleem niet verholpen worden. Al kan cannabis je dan wellicht wel helpen om te ontspannen en/of meer inzicht te krijgen. Als de oorzaak daarentegen bijvoorbeeld een slecht werkend endocannabinoïde systeem, een verzwakt afweersysteem of een toxische overbelasting is, kan cannabis soms juist wonderen doen. Probeer dus altijd eerst de oorzaak van je kanker te vinden, en zoek er daarna de juiste behandeling bij.
Referenties (ref.)
Geholpen met deze informatie? © KankerVerslagen.nl | 9 november 2024 | Contact |